-
1 szary
прил.• мрачный• пасмурный• пепельный• печальный• серый* * *szar|yszarzy 1. серый;\szarye oczy серые глаза; \szaryа twarz серое лицо; \szaryе życie серая (бесцветная) жизнь;
2. (pochmurny) пасмурный;3. (ciemnawy) сумеречный;\szaryа godzina сумерки; ● \szaryе płótno небелёное полотно; \szary człowiek обыкновенный (простой) человек; \szary koniec последнее место; być (wlec się) na \szaryym końcu плестись в хвосте
* * *1) се́рыйszare oczy — се́рые глаза́
szara twarz — се́рое лицо́
szare życie — се́рая (бесцве́тная) жизнь
2) ( pochmurny) па́смурный3) ( ciemnawy) су́меречныйszara godzina — су́мерки
•- szary człowiek
- szary koniec
- być na szarym końcu
- wlec się na szarym końcu
См. также в других словарях:
szary — szarzy 1. «o kolorze: będący mieszaniną białego z czarnym; ciemnosiwy, ciemnopopielaty» Szare oczy. Szare niebo. Szara suknia, torba. Szare ściany. ∆ Szare mydło «mydło potasowe produkowane z gorszych gatunków olejów, miękkie, o mazistej… … Słownik języka polskiego
szary — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, szarzy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stanowiący mieszaninę koloru białego z czarnym; mający taki kolor; popielaty, ciemnosiwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szary dym. Szary materiał.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Polish culture during World War II — Part of a series on the Culture of Poland Periods … Wikipedia
Юноша — (Klemens Junosza) псевдоним талантливого польского беллетриста Шанявского. Род. в 1849 г.; рано лишился родителей; учился в седлецкой и люблинской гимназиях, короткое время служил в счетной палате, затем переселился в деревню, где изучал сельский … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Mirosław Iringh — Nickname Stanko Born Missing require … Wikipedia
trup — 1. pot. Choćbym, żebym miał paść trupem, (to)...; prędzej trupem padnę, nim... «powiedzenie używane w sytuacji, kiedy ktoś w żadnym wypadku nie chce się na coś zgodzić, pozwolić na coś, czy czegoś zrobić»: Choćbym miał paść trupem, nie pozwolę,… … Słownik frazeologiczny
światło — n III, Ms. świetle; lm D. światłoteł 1. «promieniowanie elektromagnetyczne działające na oko ludzkie, wywołujące wrażenia wzrokowe, ułatwiające dostrzeganie i rozróżnianie przedmiotów, ich wielkości, kształtu, barwy i ruchu» Jaskrawe, oślepiające … Słownik języka polskiego
